Kjære Inger
T & M: Jon SolbergFra albumet Svarteper (2015)
Ho var 17, på veg ut i verda som yngste dotter Nes
Frå tronge kår gjekk nå ferda mot byen, mens vårvinden bles
Ein bibel, litt klede og niste i sekken som mor sendte med
Augo te jenta var triste men ingen la merke te det
Som innjente hos kjøpman Bråten der lønna var kost og losji
kasta ho kvile på båten bare sondagenn’ hadde ho fri
Det var tunge tider i Norge, krigen fèr hardt med ein by
Ho sat på ein benk nedpå torget ein månad før Normandie
Klokkunn’ ringer
for elle dag Kjære Inger
eg vil alltid elske deg
eg vil alltid elske deg
På veg heim langs vegakanten, i grøfta låg ennå litt sno
Der møttast dom – ho og sersjanten. Ho 17, han snart 22
Dom var prins og prinsesse. Dom strålte – så fagre å sjå
Kjærast med fientleg adresse, Men følkesnakk hørt’ dom ’kje på
Klokkunn’ ringer
for elle i dag, kjære Inger
eg vil alltid elske deg
eg vil alltid elske deg
Sanninga kom seint på dagen, tankenn’ fór i ein storm
Og far te den vesle i magen var gutten i grøn uniform
Glede og angst – ho fekk ’kje sova. Sku’ ho tørre? Ja, ho mått’ reise dit
Og ho hugsa kvart ord han hadd’ lova: «Ich liebe dich, nehme dich mit»
Han kyssa ho kjærleg på kinnet, og såg på si gråtande viv
Og det kysset brann seg i minnet te jenta, og reiv som ein kniv
Han blei ikkje glad som ho trudde, Han sa ikkje: «Bli med meg, skatt?»
Han såg ned i grusen og snudde, og ho såg meg aller meir att
Klokkunn’ ringer
for elle i dag, kjære Inger
eg vil alltid elske deg
eg vil alltid elske deg